Viduthalai Daily Newspaper

எந்தச் சமூகத்தில் தாழ்த்தப்பட்டவர்கள், தீண்டப்படாதவர்கள் இருக்கிறார்களோ அந்தச் சமூகத்தை முற்போக்கான ஒரு சமூகம் என்று யாராவது கருதுவார்களா? அப்படிக் கருத முடியுமா? ஒரு சமூகத்தின் பெரும் பகுதி தாழ்த்தப்பட்டிருப்பது உண்மையிலேயே அந்தச் சமூகத்திற்கு ஒரு பெரிய கேடு – அக்கேட்டை மறைத்து வைப்பதாலோ...

கடவுள்களுக்கு என்றுள்ள நகைகள், வாகனங்கள், பூமிகள் எல்லாவற்றையும் பறிமுதல் செய்து, அவைகளை விற்றுப் படிப்பில்லாதவர்களுக்குப் படிப்பும், தொழில் இல்லாதவர்களுக்குத் தொழிலும், சீவனமே ஏற்படுத்தாது – அவை முடங்கிக் கிடக்கவும், கொள்ளை போகவும், ஆக்கிரமிக்கப்படவும், சுரண்டிக் கொழுப்போருக்கு அனுகூலமாகவும்...

கூட்டுறவுத் ஸ்தாபனங்கள் ஏற்படுத்தி அவற்றின் மூலம் விவசாயிகள், வாங்கியுண்போர் கஷ்டங்களைப் போக்கி நலத்தைப் பெருக்குவதற்கு – முதலாவதாக உணவுப் பொருள்கள் உற்பத்தி செய்யும் விவசாயிகளுக்கும், அவற்றை வாங்கி உபயோகிக்கும் மக்களுக்கும் மத்தியில் உள்ள தரகர்கள், இடைக் கொள் ளைக்குக் காரணமானோர் ஒழித்துக்...

அடிமையாயிருந்து, அரை வயிற்றுக்கு உருக்குலைந்து, ஆண்டாண்டாக உழைத்து உழைத்து, இழி குலமாயிருந்து, மறுபிறப்பில் பயன் பெறலாமென்ற சூழ்ச்சியும், சுயநலமும், ஆணவமும், பித்தலாட்டமும் கலந்த உபதேசத்தை மறந்து – நாம் சாவதற்குள்ளாக நம் இழிவைப் போக்குவதற்கான வேலைகளைச் செய்தால் அன்றி நாம் எப்படி மனிதர்களாய்...

மனித நாகரிகம் பெருக வேண்டுமானால் – முன்னேற்றமடைய வேண்டுமானால் உடலுழைப்பு வேலைகள் ஒழிக்கப்பட வேண்டாமா? – தந்தை பெரியார், ‘பெரியார் கணினி’ – தொகுதி 1, ‘மணியோசை’